Kolejne wycinki z prasy sprzed lat – cz. 3 – ZAGÓRÓW-MIEJSCE Z HISTORIĄ

Kolejne wycinki z prasy sprzed lat – cz. 3

Zagórów – 1816 ustanowienie komory pogranicznej solnej – Dziennik Kommissyi Woiewodzkiey Woiewodztwa Lublelskiego. 1816, Nr 42 (31 grudnia)

Obsada – Rok 1818 Piotr Jaroszewski -Wielmożny pisarz Komory Głównej Celnej Miasta Zagórów . Jakub Majewski strażnik przy Komorze Głównej Celnej w Zagórowie.

Według stanu na rok 1812 w Księstwie funkcjonowało 10 departamentów i 71 komór celnych. Wydano kilka instruktaży i wiele instrukcji celnych. Pobierano cło w wysokości 2% od wartości towarów.

Cyrkularz 1816, nr 82 (16 marca)

Dziennik Powszechny : Pismo Urzędowe, Polityczne i Naukowe. 1862, nr 90 (22 kwietnia)

Gazeta Narodowa R.17, nr 230 (5 października 1878)

Gazeta Kaliska : informacyjno-anonsowa R.11, nr 337 (6 grudnia 1903)

Gazeta Kaliska : R.14, nr 323 (22 listopada 1906)

Gazeta Kaliska : R.15, nr 20 (24 stycznia 1907)

Afera związana z opłatami za paszporty i karty zagraniczne – Gazeta Polska : (dawniej Codzienna) R.75, nr 161 (16 czerwca 1906)

Zagórów – Echo Tureckie : R. 8, nr 18 (6 maja 1931), nr 379

Głos Koniński. R. 11, nr 17 (25 kwietnia 1931)

Dziennik Poznański : R.79, nr 180 (7 sierpnia 1937)

Tradycja masowej migracji zarobkowej do Niemiec jest bardzo długa i sięga połowy XIX wieku. Niemcy, obok Francji stały się najważniejszym państwem w Europie przyciągającym emigrantów z Polski. Sezonowe wędrówki Polaków, choć w głównej mierze z zaboru pruskiego, stanowiły jeden z filarów rozwoju niemieckiego rolnictwa, albowiem ich rodzimą siłę roboczą wsysał dynamicznie rozwijający się przemysł. Do roku 1926 emigracja do Niemiec decyzją polskiego rządu była nielegalna. Dopiero 12 stycznia 1926 r. osiągnięto wstępne porozumienie polsko-niemieckie w tej sprawie, a w 1927 r . zawarto umowę o emigracji sezonowej polskich pracowników rolnych. Zasadnicza umowa emigracyjna pomiędzy Polską a Niemcami została podpisana 24 listopada 1927 r. jako „Konwencja w sprawie polskich robotników rolnych”. Konwencja podkreślała zdecydowanie sezonowy charakter migracji do Niemiec .

Od 1932 roku nastąpiło całkowite zamknięcie tamtejszego rynku pracy sezonowej dla Polaków. Oficjalne kontyngenty robotników sezonowych z Polski wznowiono w 1937 roku. W 1938 r. w niemieckim rolnictwie zatrudnionych było oficjalnie 60 tysięcy polskich pracowników sezonowych, oraz dodatkowo jeszcze 15–20 tysięcy nielegalnych pracowników z Polski. Liczba kandydatów do wyjazdu była często kilkunastokrotnie większa niż ilość miejsc oferowanych przez państwowe urzędy pośrednictwa pracy, zwłaszcza na wyjazdy sezonowe.