Zaiste, niezwykłą postacią musiał być ksiądz prałat Trojanowski... Nad jego trumną długie dni wybrzmiewały najpiękniejsze mowy pogrzebowe, wzniosłe modlitwy oraz szczery płacz prostego ludu, żegnającego się z ukochanym proboszczem. Kim był i czym się wsławił, że w ostatnią drogę odprowadzano go z prawdziwym żalem?
"Miał tak wielki wpływ na młodzież i dorosłych, że nigdy nie krzycząc ani nie rozkazując, zawsze potrafił przemówić do ich serc, rozumiejąc ich potrzeby. Wszyscy mu wierzyli i słuchali go, ponieważ był wielkim społecznikiem, człowiekiem uwielbianym o wyjątkowej uczciwości. Włączając innych do społecznego działania , tak potrzebnego w tej biednej wsi, sam dając przykład jechał rowerem do Poznania, aby coś załatwić bez żadnych diet, ileż to razy za własne pieniądze." - pisał o Molskim B. Grzonkowski w 1992 roku.
"Pomimo dziwnej jakiejś, niezrozumiałej niechęci, kilka osób z inteligencji miejscowej zakrzątnąwszy się energicznie, zorganizowało się wreszcie w stowarzyszenie, niosące pomoc bliźnim, w razie pożogi. Straż ta już kilkakrotnie dała dowody swej użyteczności, biorąc energiczny udział w kilku pożarach. " Z takim oto entuzjazmem pisano w 1902 roku o działalności zagórowskiej straży pożarnej. O kulisach wydarzeń związanych z jej powstaniem opowiada niniejszy artykuł.
ZAGÓRÓW-MIEJSCE Z HISTORIĄ 